ఉదయాద్రి తెలుపాయె నుండు రాజు కొలువీడే

ఉదయాద్రి తెలుపాయె నుండు రాజు కోలు వీడే అడ నెరిగి రాదాయే నమ్మ నా విభుడు

చన్నులపై ముత్యాల సరు లెల్ల జల్లనాయే కన్నులకు గప్పొదవె గాంత నాకిపుడు
కనె కలువల జాతి కను మొడ్చినది మీద వెన్నెల వేసంగి మొగ్గ వికసించే గదవే

పువ్వుల లోపలి కురులు బుగులు కొనగా నేరసే దవ్వుల దుమ్మెదగములు తరమి డాయగను
రవ్వ సేయ శుక పికము రాయడి కోర్వగా రాదు అవ్వల నెవ్వతె పసల కలరున్న వాడో

పన్నీట జలక మార్చి పచ్చ కప్రము మేతి చెన్ను గంగొప్పున విరులు చెరువందురిమి
ఎన్నంగల తిరువేంకటేశుం డిదె ననుంగూడి కన్నుల మనసునుందనియం గరుణించెం గదవే